მეცადინეობა 2. ადვოკატირება

მეცადინეობის მიზნები:

  • 1) მონაწილეებმა გააცნობიერონ, ადვოკატირების არსი და მნიშვნელობა საზოგადოებისთვის;
  • 2) გაეცნონ ადვოკატირების სხვადასხვა ფორმებს;
  • 3) . შეძლონ საჭიროების მიხედვით აირჩიონ ადვოკატირების ოპტიმალური ფორმა.

 

საჭირო რესურსი და დამატებითი მასალა:

  • დაფა, ფლიპჩარტი, მარკერები;
  • ქეისები ჯგუფებში დასარიგებლად.

საჭირო დრო: 45 წუთი.

ზოგადი რეკომენდაციები მოდერატორს/ტრენერს

  1. ეს მეცადონეობა იქნება კარგი გაგრძელება თემისთვის „ხელისუფლების ფენქციები და მოვალეობები“;
  2. საჭიროების შემთხვევაში მოსწავლეებს შეგიძლიათ გააცნოთ განცხადების ბლანკები/ფორმები.

ტერმინები

  • ადვოკატირება - საზოგადოებრივ ცხოვრებაში შემოსული შედარებით ახალი კონცეპტი, საზოგადოებრივი ინტერესების დაცვის მეთოდი, რომლის გამოყენება შესაძლებელია საზოგადოებისათვის სასარგებლო ცვლილებების ინიცირებისათვის. საზოგადოებრივი ინტერესების დაცვა შეიძლება გულისხმობდეს როგორც ორგანიზაციის მიერ შემუშავებული პოლიტიკის, პოზიციისა და პროგრამების ცვლილებას, ისე - იდეების შემუშავებას ამ ინტერესების დასაცავად, ან მათ შეთავაზებას საზოგადოებისათვის.ამას გარდა - საზოგადოებრივი ინტერესების დაცვა ნიშნავს საზოგადოების მხრივ ხმის ამაღლებას, მნიშვნელოვანი საკითხებისათვის თვალყურის დევნას და გადაწყვეტილებების მიმღებთაგან შესაბამისად გადაჭრის მოთხოვნას. ( Civil ენციკლოპედიური ლექსიკონი).

 

მეცადინეობის მსვლელობა

I ეტაპი. გამოწვევა (პროვოცირება)

მონაწილეებს ვაცნობთ სამუშაო თემას და მიზანს. ვთხოვთ, გონებრივი იერიშის მეთოდით გვიკარნახონ, რა მიაჩნიათ ადვოკატირების მაგალითებად. ყველა პასუხს ვაფიქსირებთ დაფაზე (ან ცალკე ფლიპჩარტზე). მას დავუბრუნდებით თემის შეჯამებისას. მოკლედ შევაჯამოთ საკითხი და გავაცნოთ მონაწილეებს ადვოკატირების განმარტება და მისი მნიშვნელობა. განმარტება დავაფიქსიროთ თვალსაჩინოდ დაფაზე ან გამოვიყენოთ წინასწარ ფურცელზე გამზადებული განმარტება.

II ეტაპი. ცოდნის კონსტრუირება

მონაწილეებს ვყოფთ მცირე (4-6 წევრიან) ჯგუფებად და ვურიგებთ ქეისებს. მათი მიზანია, მოიფიქრონ, როგორ შეიძლება ამ საკითხის მოგვარება საკუთარი ძალებით. (ეს შეკითხვები შეიძლება დაეხმაროთ დავალების შესრულებაში:

  • რას მოიმოქმედებენ?
  • მიმართავნენ თუ არა ვინმეს? ვის? რა ფორმით?)

 შესაძლოა ჯგუფებს მივცეთ როგორც ერთი და იგივე, ისე განსხვავებული ქეისები.

ქეისი #1 თქვენი სკოლის მიმდებარე ცენტრალურ გზაზე არ არის შუქნიშანი. მოძრაობა კი უფრო და უფრო ინტენსიური ხდება და ეს დიდ საფრთხეს უქმნის ფეხით მოსიარულეებს. იყო რამდენიმე ავარიის შემთხვევაც.

ქეისი #2თქვენი სკოლის სპორტულ დარბაზში სტიქიამ დააზიანა სახურავი და ჩამოსულმა წყალმა გააფუჭა იატაკი. ამის გამო სპორტდარბაზის ნაწილი გამოუსადეგარია. სკოლას არ აქვს საშუალება, საკუთარი ძალებით შეაკეთოს დაზიანება.

ქეისი #3ადგილობრივი ხელისუფლება აპირებს, მომავალ წელს ბიუჯეტის სახსრებით შეაკეთოს ერთ-ერთი სკვერი. მოსახლეობის ნაწილი კი მიიჩნევთ, რომ უფრო მნიშვნელოვანია, ეს თანხა დაიხარჯოს გზის რეაბილიტაციაზე.

ქეისი #4თქვენს კორპუსში არ არის დამონტაჟებული პანდუსი. ეს პრობლემა გახდა მას შემდეგ, რაც თქვენს მეზობელს უბედური შემთხვევის შემდეგ უწევს ეტლით სარგებლობა. ხშირად ის ვერავის თხოვს დახმარებას და ვერ ახერხებს ბინიდან გამოსვლას.

სამუშაოდ ეძლევათ 15 წუთი და შემდეგ ვთხოვთ, წარმოადგინონ თავიანთი მოსაზრებები.  მათ მიერ შემოთავაზებულ ვარიანტებს ვაფიქსირებთ დაფაზე. შემდეგ შევთავაზოთ ადვოკატირების განმარტება და მისი ფორმები. ადვოკატირების ფორმები იხ. დანართში) თითოეული ფორმა წინასწარ გავამზადოთ ბარეთებზე და განმარტებების პარალელურად გავაკრათ დაფაზე. თუ რომელიმე ფორმა უკვე შემოგვთავაზეს მონაწილეებმა და წერია დაფაზე, ბარათიც იქვე მოვათავსოთ.

 ვთხოვოთ, იფიქრონ, რომელიმე სხვა ფორმა ხომ არ იქნებოდა უფრო მეტად ეფექტურიანი  მათი პრობლემის მოსაგვარებლად.წავახალისოთ მონაწილეები, რომ დაფიქრდნენ და იმსჯელონ სხვა ფორმების გამოყენების შესაძლებლობებზეც. მოიყვანონ არგუმენტები, რატომ იქნება ადვოკატირების ესა თუ ის ფორმა ოპტიმალური კონკრეტულ შემთხვევაში. 

III ეტაპი. რეფლექსია

შევთავაზოთ მონაწილეებს კონკრეტული მაგალითები და ვთხოვოთ, მცირე ჯგუფებში ამოარჩიონ, რომელი მათგანია ადვოკატირება და რომელი - არა. უმჯობესია, ეს მაგალითები წინასწარ მოვამზადოთ თვალსაჩინოდ დაწერილი და გავაკრათ დაფაზე.  ჯგუფების პასუხებიც უმჯობესია დავაფიქსიროთ თვალსაჩინოდ, + - ან სხვა ნიშნების გამოყენებით. შემდეგ შევაჯამოთ შედეგები და ჩვენ თვითონ არგუმენტირებულად დავასაბუთოთ თითოეული პასუხი, რატომ არის ან არ არის ეს ადვოკატირება.

 ქეისები

  1. თქვენი ეზოს შესასვლელში უკვე რამდენიმე თვეა, დაზიანებული ასფალტის გამო დიდი ორმო გაჩნდა, რაც საფრთხეს უქმნის როგორც მანქანებს, ისე ფეხით მოსიარულეებს. რამდენიმე მეზობელმა გადაიღეთ ეს სიტუაცია ვიდეოთი და ყველამ დადეთ თქვენს გვერდზე სოციალურ ქსელში;
  2. მოსახლეობა ითხოვთ, გაიზარდოს საზოგადოებრივი ტრანსპორტის სამუშაო საათები. ამის შესახებ დაწერეთ წერილი, რომელსაც 100-მდე ადამიანმა მოაწერა ხელი და წერილი გაუგზავნეთ ადგილობრივ ხელისუფლებას. უკვე რამდენიმე კვირა გავიდა, მაგრამ პასუხი არ მიგიღიათ;
  3. ახალი საბავშვო ბაღის წინ, სამანქანო გზაზე, არ იყო შესაბამისი საგზაო ნიშანი. აღსაზრდელების მშობლებმა ამის შესახებ ისაუბრეს ადგილობრივ სატელევიზიო გადაცემაში და სტუდიიდან მიმართეს დახმარებისთვის შესაბამის სტრუქტურებს. ორ კვირაში თხოვნა დაკმაყოფილდა და დაიდგა შესაბამისი ნიშანი.

ქეისების პასუხები/გასაღები:

  1. ეს არ არის ადვოკატირება, რადგან არ მიუმართავთ კონკრეტულად პიროვნების ან სტრუქტურისთვის. ადვოკატირების შემთხვევა იქნებოდა, თუ კი დაითაგებოდა კონკრეტული გადაწყვეტილების მიმღები პირი ან სტრუქტურა, მაგ: მერიის სატრანსპორტო უსაფრთხოების სამსახური;
  2. ეს არის ადვოკატირება, მიუხედავად იმისა, რომ სასურველი შედეგი არ მოყვა. შეახსენეთ მონაწილეებს, რომ ადვოკატირება არის პროცესი მიუხედავად შედეგისა;
  3. ეს არის ადვოკატირება სასურველი შედეგით.

დააფიქრეთ მონაწილეები, რა შეიძლება გააკეთონ ადვოკაციის ფარგლებში. წაახალისეთ, გამოთქვან იდეები.

    შეხვედრის ბოლოს მონაწილეებს შეახსენეთ მეცადინეობის მიზნები. თხოვეთ, შეაჯამონ თემა და გააკეთონ დასკვნები ადვოკატირების შესახებ. დასკვნები დააფიქსირეთ დაფაზე თვალსაჩინოდ და დაუკავშირეთ/შეადარეთ შეხვედრის მიზნებს.

დანართი

ადვოკატირების ხშირად გამოყენებული ფორმებია:

 

პეტიცია

სწორად გამოყენებული პეტიციები შეიძლება მძლავრ იარაღად იქცეს; ყველაზე შედეგიანი ის პეტიციები და წერილებია, რომლებშიც ათასობით ადამიანი გამოხატავს თქვენი კამპანიის მხარდაჭერას, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც დიდი ჯგუფი  პეტიციას მედიის თანხლებით წარადგენს.

რამდენიმე რჩევა:

  • სათქმელი მოკლედ და მარტივად ჩამოაყალიბეთ. რამდენიმე წინადადება და შემდეგ 2-3 პუნქტის ჩამონათვალი სრულიად საკმარისია;
  • მთავარია, პეტიცია ადვილად აღსაქმელი გახადოთ;
  • ერთ გვერდზე ნუ შეიტანთ ათი ხელმოწერის გრაფაზე მეტს. ეს თქვენს პეტიციას ვიზუალურად „გაასქელებს“ და თან შესაძლებელს გახდის, ყველა ხელმომწერის საკონტაქტო ინფორმაცია იყოს ადვილად გარჩევადი;
  • ხაზი გაუსვით რაოდენობას და არა საკითხის შინაარსს. თქვენ ხელმომწერების რიცხვის გაზრდით ხართ დაინტერესებული. ნუ დაკარგავთ დროს საკითხში ერთი ადამიანის „განათლების“ მცდელობაზე;
  • ხელმოწერების შეგროვებისას ჯგუფურად იარეთ. ასე საქმე უფრო სახალისოც იქნება.
  • ორგანიზებული პეტიციის დღე უფრო ეფექტურია, ვიდრე ყველასთვის ხელმოწერების ინდივიდუალური შეგროვების მოთხოვნა მათ უბნებში;
  • არასოდეს გადააგზავნოთ ან გადაცეთ პეტიციები ისე, რომ არ დაიტოვოთ ქსერო ასლები.  

წერილების წერის კამპანია

წერილის დაწერა მეტ დროს და ენერგიას  მოითხოვს კამპანიის მონაწილეებისაგან, ვიდრე პეტიციაზე ხელის მოწერა. თუ ოფიციალურ პირთან შეხვედრაზე მიდიხართ, მანამდე ორგანიზება გაუკეთეთ რამდენიმე ათეული წერილის დაწერას.  წერილების ნახევარი შეხვედრამდე რამდენიმე კვირით ადრე ფოსტით გაგზავნეთ, დანარჩენი კი შეხვედრაზე თან წაიღეთ. ეს ყოველთვის შთამბეჭდავია ხოლმე.

რამდენიმე რჩევა:

  • მიმართეთ უშუალოდ თქვენი კამპანიის მთავარ სამიზნეს - გადაწყვეტილების მიმღებს - და წერილი სწორი ტიტულით დაიწყეთ (ბ-ნო, ქ-ნო, პატივცემულოქალაქის მერო და ა.შ.);
  • შეადგინეთ ლაკონური და ზრდილობიანი წერილის ტექსტი. ბევრი ეფექტური წერილი 4-5 წინადადებისგან შედგება. თუ შესაძლებელია, წერილის დასაწყისში ადრესატ დეპუტატს ან ოფიციალურ პირს მადლობა გადაუხადეთ ბოლოდროინდელი ქმედებების (გამოსვლის და სხვ) გამო;
  • იყავით მაქსიმალურად კონკრეტული. განსაზღვრეთ ის საკითხი, რომლის შესახებაც მიმართავთ ადრესატს და ახსენით, რატომ გინდათ, რომ მან ამ ინიციატივას მხარი დაუჭიროს ან არ დაუჭიროს;
  • თუ გადაწყვიტეთ და ხალხმრავალ ადგილას მოაწყეთ მაგიდა წერილების დასაწერად, თვალსაჩინოდ გამოაკარით წინასწარ მომზადებული პლაკატები და წერილის ტექსტი, რომელზეც გინდათ რომ მოაწერონ ხელი;
  • წერილების წერის კამპანიის მსვლელობისას შეეცადეთ, არ დასხდეთ. კამპანიის ორგანიზატორები ენერგიით სავსე უნდა იყვნენ - მხოლოდ მაშინ შეძლებენ ისინი სხვა ადამიანებში დაინტერესების გამოწვევას.

ოფიციალურ პირთან შეხვედრა

ოფიციალურ პირებთან პირისპირ შეხვედრა ერთ-ერთი ყველაზე ეფექტური ტაქტიკაა.

თუ შესაძლებელია, შეხვედრაზე წაიღეთ წინასწარ მომზადებული წერილები და პეტიციები - ამით მხარდამჭერთა უფრო დიდ რაოდენობის დემონსტრირებას მოახდენთ.

რამდენიმე რჩევა ოფიციალურ პირებთან შეხვედრების ორგანიზებისთვის:

  • შეხვედრის დროის დასანიშნად დაურეკეთ ოფიციალური პირის მდივანს. უთხარით, რა საკითხის (ან საკითხების) განხილვა გსურთ შეხვედრაზე და აუცილებლად ახსენეთ შეხვედრაზე მიმსვლელი ადამიანების რაოდენობა. თუ დიდ ჯგუფი მიდიხართ, შესაძლებელია, ოფიციალური პირის ოფისმა ვერ დაგიტიოთ და შეხვედრისთვის სპეციალური ოთახის გამოყოფა გახდეს საჭირო;
  • გახსოვდეთ, რომ შეხვედრებზე მასობრივი წარმომადგენლობით გამოცხადება ნამდვილად არ არის აუცილებელი, მცირე ჯგუფით მისვლა სავსებით ნორმალურია;
  • როდესაც ოფიციალურ პირთან შესახვედრად ჯგუფის შედგენას დაიწყებთ, შეეცადე, ის ერთი მხრივ მრავალფეროვანი წარმომადგენლობით და მეორე მხრივ ნაცნობი ადამიანებით დააბალანსოთ;
  • გააანალიზეთ, რას შეუძლია ოფიციალურ პირზე გავლენის მოხდენა. მაგალითად, თუ მას გამოკვეთილი რელიგიური მრწამსი აქვს, შეეცადეთ, მისი რელიგიის წარმომადგენელი სასულირო პირი წაიყვანოთ. ამასთან, გახსოვდეთ, რომ შეხვედრაზე წარმოდგენილი ჯგუფი ერთსა და იმავე პროგრამას უნდა იზიარებდეს;
  • ჯგუფში ნუ ჩართავთ ისეთ ადამიანებს, ვისაც არ იცნობთ;
  • ჯგუფში გამოყავით ერთი ადამიანი, რომელიც თქვენს მოთხოვნებს წარადგენს და ჯგუფის კიდევ ერთ ან ორ წარმომადგენელს მისცემს სიტყვას;
  • აუცილებელია, შეხვედრაზე კარგად მომზადებულები მიხვიდეთ. ამისათვის, კარგად უნდა ერკვეოდეთ საკითხში. წინასწარ მოამზადეთ ის რამდენიმე პუნქტი, რომლებიც მნიშვნელოვანია თქვენს მიერ განხილული საკითხისთვის;
  • შესაძლებელია, თქვენ ერთბაშად რამდენიმე საკითხის დასმა შეგეძლოთ, მაგრამ თქვენი შეხვედრა ბევრად უფრო ეფექტიანი იქნება, თუ ერთ ან ორ ძირითად საკითხზე გააკეთებთ აქცენტს;
  • შეხვედრის შემდეგ გააგრძელეთ ოფიციალურ პირთან კონტაქტი. თუ შეხვედრამ კარგად ჩაიარა, მას ბარათით ან ელფოსტით მადლობა გადაუხადეთ.
  • თუ მან დამატებითი ინფორმაციის და მასალების მიწოდება გთხოვათ, გაუგზავნეთ მოკლე დროში;
  • თუ ოფიციალური პირი კონკრეტული ქმედებების გატარებას დაგპირდათ, თვალი ადევნეთ, როგორ შეასრულებს ამას.

სატელეფონო კამპანია

ზოგ შემთხვავაში სიტუაცია გადაუდებელ რეაგირებას მოითხოვს და წერილების წერისთვის ან ოფიციალურ პირებთან შეხვედრისთვის დრო არ რჩება. ასეთ დროს სატელეფონო კამპანიის წარმართვაა შესაძლებელი. სატელეფონო კამპანია შესაძლებლობას მოგცემთ, პირადად და უშუალოდ გამოხატოთ თქვენი აზრი.

რამდენიმე რჩევა სატელეფონო კამპანიის ორგანიზებისთვის:

  • დაუკავშირდით თქვენთვის საჭირო ოფიციალურ პირს ოფისში. წარადგინეთ საკუთარი თავი და თქვენი ორგანიზაცია (სკოლა, უნივერსიტეტი, საინიციატივო ჯგუფი, არასამთავრობო ორგანიზაცია და ა.შ.);
  • მოითხოვეთ თქვენთვის საჭირო ოფიციალურ პირთან უშუალო საუბარი. თუ ეს არ ხერხდება, მაშინ შეიძლება მის მოადგილესთან სცადოთ დაკავშირება. თუ არც ეს გამოვა, დაუტოვეთ მდივანს თქვენი ტელეფონის ნომერი, სახელი, მისამართი და თხოვეთ, მათთან მოგვიანებით დაგაკავშიროთ;
  • თუ თქვენი კამპანია ბევრი სატელეფონო ზარის ორგანიზებას გულისხმობს, მაშინ უმჯობესია, ეს ზარები არა უშუალოდ ოფიციალურმა პირმა, არამედ მისმა მდივანმა მიიღოს, რადგან ზედმეტად ბევრი ზარის მიღებამ შესაძლოა თქვენთვის საჭირო ოფიციალურ პირზე ნეგატიური გავლენა იქონიოს და თანამშრომლობა გაართულოს. დატოვეთ მდივანთან შეტყობინებები და თხოვეთ, უფროსს გადასცეს, ხოლო უშუალოდ უფროსს შეიძლება რამდენიმე თქვენგანი დაუკავშირდეს და უთხრას, რომ მოცემული საკითხის შესახებ ბევრი შეტყობინებაა დატოვებული მდივანთან.
  • შეტყობინენები მაქსიმალურად მოკლე უნდა იყოს. ისევე, როგორც ოფიციალური წერილების წერის შემთხვევაში, აქაც აუცილებელია, გქონდეთ კონკრეტული და ჩამოყალიბებული მოთხოვნა;
  • მზად იყავით საკითხის ირგვლივ ინფორმაციის გასაცემად - ეს, შესაძლოა, მოგთხოვონ.

მედის გამოყენება

მედიასაშუალებების გამოყენება ერთ-ერთი ეფექტიანი გზაა თქვენს სამიზნე პირზე ანუ გადაწყვეტილების მიმღებ პირზე გავლენის მოსახდენად და ზეწოლის გასაძლიერებლად. მედიასთან თქვენი ურთიერთობა გააზრებული და დაგეგმილი უნდა იყოს.

ძირითადი, რაც მედიასთან მუშაობის დროს უნდა გაითვალისწინოთ. შემდეგია:

  • შეადგინეთ „მედიის სია“, რომლშიც ჟურნალისტების სახელი, ტელეფონი, მისამართი, ელფოსტა და ფაქსი იქნება შეტანილი. შეეცადეთ, სიაში რაც შეიძლება მრავალფეროვანი მედიის წარმომადგენლები შეიყვანოთ (სამაუწყებლო, ბეჭდვითი, ონლაინ, საზოგადოებრივი, სახელმწიფო, კერძო და ა.შ.);
  • პირადად შეხვდით ჟურნალისტებს, ტოქ-შოუებისა და სხვა გადაცემების წამყვანებს, გაზეთების რედაქტორებს. დაამყარეთ და შეინარჩუნეთ მათთან ურთიერთობა და გაიგეთ მათი ინტერესები; 
  • თვალი ადევნეთ ახალ ამბებს, გადაცემებს, სტატიებს. დაუკავშირდით ავტორებს და გამოთქვით თქვენი აზრი, მათ მუშაობაზე დაკვირვება საშუალებას მოგცემთ, სწორად განსაზღვროთ, ვინ დაინტერესდება თქვენ მიერ წარმოებული კონკრეტული კამპანიით;
  • მზად იყავით ჟურნალისტებისთვის ფაქტების, ლაკონური ინფორმაციის, ციტატების, ინფორმაციის გადასაცემად;
  • გამოიყენეთ მედიასთან ურთიერთობის ყველა უფასო საშუალება: მისწერეთ წერილები, დაუკავშირდით რადიოებსა და ტელევიზიებს;
  • ძალიან ეფექტურია სოციალური მედიის გამოყენება. გამოიყენეთ ფოტო ან ვიდეო მასალა და ჩამოაყალიბეთ თქვენი მოთხოვნა. აუცილებელია, მონიშნოთ შესაბამისი პირი ან უწყება, შესაძლებელია რამდენიმეც, რომ თვალსაჩინოდ ჩანდეს, ვის მიმართავთ. თხოვეთ თქვენს ახლობლებს, გაავრცელონ სხვადასხვა სოც. ქსელებში.
  • გასათვალისწინებელია, რომ პრესკონფერენციაზე მედიის წარმომადგენლების მოყვანა შეიძლება გაგიჭირდეთ. გაუგზავნეთ მათ პრესრელიზები. პრესრელიზში აუცილებლად უნდა იყოს პასუხი შეკითხვებზე: ვინ? რა? როდის? სად? რატომ? როგორ?
  • ბევრი მედია საშუალება სოციალურ რეკლამას კანონების/ნორმების შესაბამისად უფასოდ ავრცელებს. დაუკავშირდით მედიის წარმომადგენლებს და სოციალური რეკლამის განთავსების ზუსტი პირობები გაიგეთ. შეიძლება, მათ რეკლამის შექმნაში დახმარებაც შემოგთავაზონ.

აქციები

   ფორმა იმის მიხედვით უნდა განსაზღვროთ, თუ რა არის თქვენი მთავარი მიზანი - რამეს ემხრობით თუ აპროტესტებთ. ძირითადი ფორმები კი შემდეგია:

სანთლები: როგორც წესი, ეს ფორმა წყნარი საღამოს დემონსტრაციისას გამოიყენება, რომელიც, თავის მხრივ, დაღუპული ადამიანების ან რაიმე ტრაგიკული მოვლენის ხსოვნას ეძღვნება;

მჯდომარე აქცია: ეს ფორმა საზოგადოებრივი ან კერძო სივრცის დაკავებას გულისხმობს. აქციის მონაწილეები მოთხოვნით გამოდიან და სივრცეს მანამდე არ ტოვებენ, სანამ მათი მოთხოვნა არ დაკმაყოფილდება ან მის შესახებ მოლაპარაკებები არ დაიწყება.

მსვლელობა(დემონსტრაცია): ეს ფორმა გულისხმობს ჯგუფს, რომლის წევრებსაც პლაკატები მოაქვთ და ხმამაღალი შეძახილებით მოდიან. მსვლელობა კონკრეტულ ადგილას იწყება და საზოგადოებრივი მნიშვნელობის ადგილას მთავრდება. იგი მიზნად ისახავს გზავნილის მიტანას საზოგადოებამდე და გადაწყვეტილების მიღებამდე.

რამდენიმე რჩევა მსვლელობის ორგანიზებისთვის:

  • განსაზღვრეთ, რის გაკეთება გსურთ;
  • გუნდში გადაანაწილეთ კონკრეტული ფუნქციები: mედიასთან ურთიერთობა, ინფორმაციის გავრცელება, ნებართვების მოპოვება თუ სხვა;
  • იზრუნეთ მსვლელობაზე მოსული ხალხის რიცხვზე. შეიმუშავეთ მსვლელობის შესახებ ინფორმაციის გავრცელების გეგმა და შეეცადეთ მაქსიმალურად ბევრი ადამიანი მოიზიდოთ;
  • მოიპოვეთ ნებართვები. გაარკვიეთ, გესაჭიროებათ თუ არა ოფიციალური ნებართვა თქვენს მიერ არჩეულ ადგილას მსვლელობის გასამართავად და შეეცადეთ მის მოპოვებას. ეს თავიდან აგაცილებთ უნებართვობის საბაბით მსვლელობის დაშლის შესაძლებლობას. იცოდეთ თქვენი უფლებები და მოვალეობები.
  • მოიმარაგეთ საჭირო აღჭურვილობა, დარწმუნდით, რომ ყველაფერი გაქვთ, რაც შეიძლება დაგჭირდეთ (მიკროფონები, მეგაფონები, პლაკატები, ბროშურები, საწვიმარი გადასაფარებლები და პირველი სამედიცინო დახმარების საგნები);
  • თან იქონიეთ მედიისთვის განკუთვნილი წერილობითი ინფორმაცია;
  • მოიფიქრეთ შეძახილები. შეადგინეთ ადვილად დასამახსოვრებელი ლოზუნგი და მსვლელობისას ხმამაღლა იყვირეთ. გახსოვდეთ, თქვენი ლოზუნგი აგრესიულად და ზედმეტად გამომწვევად არ უნდა ჟღერდეს;
  • მოამზადეთ პლაკატები. შეეცადეთ ,ისინი მაქსიმალურად მკაფიო იყოს და რაც შეიძლება დიდი ასოებით ეწეროს. ქუჩაში გამსვლელების უმეტესობას არც სურვილი ექნება და არც დრო იმისთვის, რომ მსვლელობის მონაწილეებს უშუალოდ გამოელაპარაკოს. ამიტომ მათი ყურადღება სწორედ პლაკატებით უნდა მიიპყროთ;
  • შეამოწმეთ, რომ თქვენი აქტივობა არ ემთხვეოდეს კონცერტს, ფეხბურთის მატჩს ან სხვა რაიმე პოპულარულ მოვლენას. დაესწარით სხვა აქციებს და პოტენციურად დაინტერესებულ ადამიანებს თქვენ მიერ დაგეგმილი ღონისძიების შესახებ უთხარით;
  • გაითვალისწინეთ ამინდი. თუ დემონსტრაცია ღია ცის ქვეშ ეწყობა, შესაძლებელია, წვიმამ შეგიშალოთ ხელი.

შემოქმედებითი აქციები (ფლეშმობები)

ცხოვრების დღევანდელი რიტმის გათვალისწინებით ფლეშმობების მოწყობა საკმაოდ ეფექტური გზაა, არა მარტო ყურადღების მისაქცევად, არამედ ადამიანების ინფორმირებისთვის ამა თუ იმ საკითხზე.

ფლეშმობების მოწყობისას სასურველია შემდეგი რჩევების გათვალისწინება:

  • აქცია კონკრეტულ მიზანს ან საკითხს მიუძღვენით.
  • აუცილებელი არ არის, თეატრალიზებული სანახაობა მოაწყოთ. შეგიძლიათ, დიდი ზომის პლაკატი ან სხვა ვიზუალური ნივთი მოამზდოთ და ამ პროცესს შემოქმედებითად მიუდგეთ.

შემოქმედებითი აქციის რამდენიმე თვალსაჩონო მაგალითია:

ადამიანების დიაგრამა:

  • 100 სკამი - მთავრობასა და მოსახლეობას შორის ეკონომმიკური მდგომარეობის უთანასწორობის დემონსტრირებისთვის ერთ-ერთმა ჯგუფმა უნივერსიტეტის ეზოში, ხალხმრავალ ადგილას, 100 სკამი დადგა. 10 ადამიანი 70 სკამზე წამოწვა, დანარჩენი 90 კი 30 სკამზე ცდილობდა მოთავსებას. ამით ჯგუფს სურდა  სტატისტიკური მონაცემების ჩვენება, რომლის მიხედვითაც ქვეყნის მოსახლეობის 10 პროცენტი სიმდიდრის 70 პროცენტს ფლობდა, როდესაც ყველა დანარჩენს, 90 პროცენტს, მხოლოდ 30 პროცენტი გააჩნდა.

შეგიძლიათ ეს მოდელი შეცვალოთ და ასის მაგივრად ათი სკამი და ათი მონაწილე გამოიყენოთ ან იმავე მოდელით სხვა სტატისტიკური მონაცემები გადმოცეთ.

  • ერთ კუთხეში ასი აქტივისტი იდგა, მეორეში კი - მხოლოდ ერთი. პლაკატი ან აქციაზე გამომსვლელი აქტივისტი გვიხსნის, რომ ასი ადამიანი - მინისტრის ხელფასის სიმბოლოა, ხოლო ერთი - პენსიონერის შემოსავლის.

ინტერაქტიური თეატრი:

მოიფიქრეთ მოკლე, ხუთწუთიანი სკეტჩი რაიმე საკითხზე (მაგ: შიმშილზე, უსახლკარობაზე, შეუწყნარებლობაზე, ქსენოფობიაზე და ა. შ.). შეეცადეთ, სკეტჩი პროვოკაციული იყოს. აუდიტორიას სკეტჩი მთლიანად აჩვენეთ.

მერე თავიდან დაიწყეთ და მაყურებელს საშუალება მიეცით, ნებისმიერ მომენტში გაგაჩეროთ. ის, ვინც სკეტჩს გააჩერებს, მისი მონაწილე ხდება და რომელიმე პერსონაჟის ქცევის შეცვლით სკეტჩს შინაარსს უცვლის. შესაძლოა რამდენიმე მაყურებელიც ჩაერთოს ერთ სკეტჩში.

აქციის ბოლოს დისკუსია გამართეთ და სკეტჩის წარმოდგენილი ვარიანტი გააანალიზეთ.